T-80
Pierwszy radziecki czołg o napędzie turbinowym,będący następcą T-64 w Armii Czerwonej. Czołg mimo podobieństwa do poprzednich modeli (T-64, T-72)w wielu aspektach różni się bardzo od poprzedników. Zwiększona osłona pancerna, zmodernizowana armata, turbina zamiast silnika wysokoprężnego i nowe modele amunicji podkalibrowej uczyniły z T-80 groźnego potencjalnego przeciwnika dla czołgów państw NATO w latach 80 -tych ubiegłego wieku.Czołg T-80B wojsk pancernych Białorusi
Opancerzenie czołgu :
-przednia płyta korpusu, dospawana płyta pancerna grubości 30mm pod nią właściwy pancerz 80 mm stali wysokiej twardości, 105 mm ceramiki i 20 mm stali od wnętrza pojazdu.
-wieża od przodu: wielowarstwowy pancerz stalowo ceramiczny, ekwiwalentna grubość to 500 mm litej stali. .
Uzbrojenie stanowi armata 2A46M1 kalibru 125mm o długości lufy 6,35 m zaopatrzona w przedmuchiwacz eżekcyjny i osłonę termiczną. Lufę można wymienić bez podnoszenia wieży(jak w T-72). Armata służy też jako wyrzutnia przeciwpancernych rakiet kierowanych "Kobra" mających zasięg 4000 m.
W połowie lat 80-tych amunicja będąca na wyposażeniu wojsk sowieckich była bardzo nowoczesna.
Pocisk przeciwpancerny podkalibrowy 3BM-23, o masie 6,5 kg, z wolframowym rdzeniem o prędkości wylotowej z lufy 1760 m/s gwarantującej przebicie 470 mm(płyta pod kątem zero stopni) stali na dystansie 2000 m.
Pocisk podkalibrowy 3BM-29, rdzeń wykonany ze stopu uran-nikiel-cynk, przebicie 500 mm stali przy warunkach jak wyżej.
Pocisk podkalibrowy 3BM-32"want" , rdzeń uranowy, przebijalność 560 mm.
Pocisk kumulacyjny 3BK-18M, prędkość wylotowa 905 m/s, przebijalność strumieniem kumulacyjnym 550 mm.
Pocisk odłamkowo - burzący 3OF-26, prędkość wylotowa 850 m/s.
Pociski łącznie z rakietami były załadowywane do karuzelowego automatu ładującego, o pojemności 28 ładunków. Proces załadowywania armaty uproszczono do jednego suwu, co zwiększyło szybkostrzelność w porównaniu do T-72.
Z tyłu pojazdu kolejna ciekawostka, turbina zamiast silnika z wylotem spalin z tyłu pojazdu. Turbina pochodzi w prostej lini z jednostki napędowej śmigłowca Mi-8.
GTD-1000TF posiada moc 1100 KM jest wielopaliwowa i bardzo odporna na pył. Filtry oczyszczają powietrze w 97% z pyłu, reszta pyłu jest wibracyjnie strząsana z łopatek turbiny.Turbina jest paliwożerna(max zasięg czołgu 320 km) i droga(W latach osiemdziesiątych kosztowała: 104000 rubli, a zwykły silnik W-46 czołgu T-72: 9600 rubli).Z tyłu wieży pojemnik na rurę do głębokiego brodzenia.
Gąsienice o szerokości 582 mm , mają na wewnętrznej stronie poduszki z gumy silikonowej zwiększające komfort jazdy i umożliwiają osiągniecie prędkości do 75 km/h pojazdowi 42 tonowemu!
Na wieży widzimy wyrzutniki granatów dymnych "Tucza" kal. 81 mm, automatycznie odpalane w przypadku oświetlania czołgu wiązką lasera.Z prawej dwa pojemniki dla masek przeciwgazowych AT-1
Dobrze widoczne okno celownika - dalmierza
1G42, a z tyłu po prawej celownik nocny TPN3-49 zasłonięty stalową pokrywą.
Po środku reflektor podczerwieni Ł-4A na lewo od niego wyrzutnie granatów dymnych, na prawo ledwo widoczny wylot lufy karabinu maszynowego PKT. Z tyłu powyżej - blok antenowy kompleksu rakietowego Kobra, nad nim łoże do montażu przeciwlotniczego WKM 12,7 mm
T-80 stanowił trzon elitarnych jednostek pancernych Armii Radzieckiej, wyprodukowany w ilości ok. 8000 szt. nie był nigdy eksportowany.
Do tej konstrukcji nie odnoszono się jednak bezkrytycznie. Wadą był ograniczony zasięg i skłonność do pompażu turbiny. Podjęte zostały w związku z tym dwutorowe modernizacje, pierwsza to zmodernizować turbinę(czołg T-80U) i druga to zamontować rewelacyjny silnik o przeciwbieżnych tłokach 6TDF(czołg T-80UD "Bierioza")