Słowacki parowóz 477.013 na trasie Zylina - Vrutki
W tym roku mija 170 lat od otwarcia pierwszej trasy kolejowej na Słowacji, do Bratysławy. Z tej okazji w lokomotywowni we Vrutkach zorganizowano "Deń żeleznice 2018"
Oprócz zwiedzania parowozowni i podziwiania zachowanych lokomotyw zorganizowano przejazdy pociągami z trakcją parową. Wszystkie wejściówki i przejazdy pociągami , nawet na dłuższych trasach były bezpłatne.
Na trasę nr 180 Vrutky - Żilina wyruszał dwukrotnie skład z lokomotywą parową 477.013 zwaną z racji niebanalnego malowania niebieskiego - papużka. Parowóz jest własnością Klubu železničných historických vozidiel Poprad i dzięki życzliwości członków tego klubu miałem okazję jechać na tej trasie w budce maszynisty.
A oto drużyna parowozowa klubu w środku maszynista parowozu Daniel Antalik.
Parowóz odświętnie udekorowany czeka na peronie w Żylinie na odjazd.
Przejedziemy 21 kilometrowy odcinek z Żyliny do Vrutek trasą nr 180 , dwutorową, elektryfikowaną, będącą częścią dawnej kolei Koszycko - Bogumińskiej. Odcinek ten jest bardzo widowiskowy ponieważ biegnie wzdłuż rzeki Wag i jego przełomu pod Śtrecnem. Widoki będą piękne z racji rzeki, zamku i trzech tuneli Śtrecno I,II, III. Źródło zamieszczonej mapy: Mapy.sk
Parowóz nie ma problemu z rozruchem , bowiem właśnie ta seria miała obsługiwać w Czechosłowacji ruch osobowy i pośpieszny na krótkich trasach . Jego trzycylindrowy silnik o mocy ponad 2000 koni mechanicznych, łożyska toczne i mechaniczny podajnik węgla stanowił w latach 50-tych XX wieku o nowoczesności konstrukcji zbudowanej w praskich zakładach ĆKD.
Miejsce pracy maszynisty , a na głównym miejscu prędkościomierz rejestrujący.
Na prędkościomierzu podczas jazdy wskazówka wahała się między "sześćdziesiątką" a "siedemdziesiątką" chwilami dochodząc do 80km/h. Z racji dobrego stanu torowiska parowóz bardzo spokojnie poruszał się z tymi prędkościami,jego maksymalna prędkość to 100 km/h.
Zbliżamy się do mostu na rzece Wag za którym bezpośrednio znajduje się wlot do jednotorowego tunelu Strecno II o długości ponad pół kilometra. Przejazd przez tunel parowozem to niezapomniane przeżycie!
I rzut oka do tyłu na wspaniały widok streczańskiego zamku z mostu na Wagu.
Na końcu pociągu mieliśmy jeszcze podczepiony spalinowóz typu 749.281-1 zwany "Bardotka"
Trasa na wysokości zamku rozchodzi się na jednotorowe nasypy kończące się dwoma mostami i dwoma jednotorowymi tunelami .
Palacz podczas jazdy zajmuje się kotłem parowym , uzupełnianiem wody w kotle i obsługuje mechaniczny podajnik węgla.Poza tym obserwuje trasę przed parowozem.
Trasa do Vrutek cały czas wije się tak jak rzeka i jest jakby "przyczepiona" do wzgórz razem z drogą kołową.
Maszynista Daniel, a nad nami wiadukty autostrady , które prowadzą do budowanego tunelu drogowego Viśnove, najdłuższego na Słowacji.
Wjeżdżamy na peron stacji węzłowej we Vrutkach.
Równocześnie kręciłem z przejazdu filmik , na który zapraszam: KLIKNĄĆ!
I jednocześnie zapraszam na filmik kręcony pod tunelem Strecno I: KLIKNĄĆ!
Oprócz zwiedzania parowozowni i podziwiania zachowanych lokomotyw zorganizowano przejazdy pociągami z trakcją parową. Wszystkie wejściówki i przejazdy pociągami , nawet na dłuższych trasach były bezpłatne.
Na trasę nr 180 Vrutky - Żilina wyruszał dwukrotnie skład z lokomotywą parową 477.013 zwaną z racji niebanalnego malowania niebieskiego - papużka. Parowóz jest własnością Klubu železničných historických vozidiel Poprad i dzięki życzliwości członków tego klubu miałem okazję jechać na tej trasie w budce maszynisty.
A oto drużyna parowozowa klubu w środku maszynista parowozu Daniel Antalik.
Parowóz odświętnie udekorowany czeka na peronie w Żylinie na odjazd.
Przejedziemy 21 kilometrowy odcinek z Żyliny do Vrutek trasą nr 180 , dwutorową, elektryfikowaną, będącą częścią dawnej kolei Koszycko - Bogumińskiej. Odcinek ten jest bardzo widowiskowy ponieważ biegnie wzdłuż rzeki Wag i jego przełomu pod Śtrecnem. Widoki będą piękne z racji rzeki, zamku i trzech tuneli Śtrecno I,II, III. Źródło zamieszczonej mapy: Mapy.sk
Parowóz nie ma problemu z rozruchem , bowiem właśnie ta seria miała obsługiwać w Czechosłowacji ruch osobowy i pośpieszny na krótkich trasach . Jego trzycylindrowy silnik o mocy ponad 2000 koni mechanicznych, łożyska toczne i mechaniczny podajnik węgla stanowił w latach 50-tych XX wieku o nowoczesności konstrukcji zbudowanej w praskich zakładach ĆKD.
Miejsce pracy maszynisty , a na głównym miejscu prędkościomierz rejestrujący.
Na prędkościomierzu podczas jazdy wskazówka wahała się między "sześćdziesiątką" a "siedemdziesiątką" chwilami dochodząc do 80km/h. Z racji dobrego stanu torowiska parowóz bardzo spokojnie poruszał się z tymi prędkościami,jego maksymalna prędkość to 100 km/h.
Zbliżamy się do mostu na rzece Wag za którym bezpośrednio znajduje się wlot do jednotorowego tunelu Strecno II o długości ponad pół kilometra. Przejazd przez tunel parowozem to niezapomniane przeżycie!
I rzut oka do tyłu na wspaniały widok streczańskiego zamku z mostu na Wagu.
Na końcu pociągu mieliśmy jeszcze podczepiony spalinowóz typu 749.281-1 zwany "Bardotka"
Trasa na wysokości zamku rozchodzi się na jednotorowe nasypy kończące się dwoma mostami i dwoma jednotorowymi tunelami .
Palacz podczas jazdy zajmuje się kotłem parowym , uzupełnianiem wody w kotle i obsługuje mechaniczny podajnik węgla.Poza tym obserwuje trasę przed parowozem.
Trasa do Vrutek cały czas wije się tak jak rzeka i jest jakby "przyczepiona" do wzgórz razem z drogą kołową.
Maszynista Daniel, a nad nami wiadukty autostrady , które prowadzą do budowanego tunelu drogowego Viśnove, najdłuższego na Słowacji.
Wjeżdżamy na peron stacji węzłowej we Vrutkach.
Równocześnie kręciłem z przejazdu filmik , na który zapraszam: KLIKNĄĆ!
I jednocześnie zapraszam na filmik kręcony pod tunelem Strecno I: KLIKNĄĆ!