MiG-25 "pod lupą"

MiG-25 Gastronom
Kod NATO:Foxbat

Przezwisko "gastronom" maszynie nadały służby techniczne radzieckich pułków. Samolot do lotu napełniano 40 litrami spirytusu(dla chłodzenia celownika radiol.), 240 litrami mieszanki wodno - spirytusowej(dla chłodzenia generatorów), nie wspominając o 4 litrach spirytusu instalacji przeciwoblodzeniowej. Istnieje w Rosji legenda mówiąca o tym, że żony techników jednego z pułków eksploatujących te samoloty wystosowały list do Mikojana w którym prosiły konstruktora o zamianę spirytusu na inny płyn nie nadający się do picia. W odpowiedzi dostały pismo w którym konstruktor zapewnił, że interes ojczyzny jest najważniejszy i jak będzie trzeba to samoloty będą latać na francuskim koniaku.

MiG-25PU numer 19(w oryginale niebieski) będący na wyposażeniu 61 pułku myśliwców w Baranowiczach. Samolot w miejscu stacji radiolokacyjnej ma kabinę instruktora. W latach 70-tych w ZSRR przyjęto na uzbrojenie kompleks przechwytujący, którego częścią składową był samolot MiG-25P posiadający niesamowite właściwości osiągowe. Samolot latał na wysokościach ponad 20 km, z prędkościami dochodzącymi do 3000 km/h. Miał przechwytywać amerykańskie samoloty szpiegowskie i bombowce strategiczne w jak największej odległości od własnych rubieży obrony.Białoruski MiG-25RBS
Rozpoznawczo - bombowy wariant samolotu wyposażony w stację radiolokacyjną obserwacji bocznej stojący w muzeum Linii Stalina. Samolot wykonany jest w 80 % ze stali, 8% to tytan , reszta to duraluminium. Wysoka prędkość spowodowała, że konstrukcja przy prędkości 3000 km/h nagrzewa się bardzo. Osłona kabiny osiąga 300 stopni celsiusza, niektóre detale silnika nagrzewają się do 1000 stopni, co spowodowało , że zastosowano ekrany posrebrzane(na samolot zużywa się 5 kg srebra).Hermetyczna kabina pilota jest osłonięta z przodu termoodpornym szkłem o grubości 20 mm, w kabinie znajdują się klasyczne sterownice, zastosowano system automatycznego sterowania SAU-155P1Na samolocie Mig-25, 35 lat temu w 1976 roku pilot starszy lejtnant Wiktor Bielenko uciekł do Japonii. Bielenko był pilotem 513 myśliwskiego pułku z Sokołowki na dalekim wschodzie Rosji. Samolot w Japonii rozebrano, zdemontowano interesujące elementy wyposażenia, zwłaszcza system swój -obcy i po dwóch miesiącach zwrócono Sowietom. Ujawnienie Amerykanom tajemnic uzbrojenia i wyposażenia tego wówczas bardzo nowoczesnego samolotu spowodowało wielkie zmiany w przeciwlotniczej obronie Kraju Rad, samoloty MiG-25 zmodernizowano do wariantu MiG-25PDKoła wyposażone są w system antypoślizgowy.Na belkach samolot przenosił kierowane pociski rakietowe R-40R naprowadzane radiolokacyjnie i R-40T naprowadzane termowizyjnie.W póżniejszych wersjach także R-60. Wersje rozpoznawczo- bombowe przenosiły 4000 kg uzbrojenia. Były to zazwyczaj bomby FAB-500M62.Samolot wyposażono w ogromne silniki R-15BD-300 o ciągu z maksymalnym dopalaniem po 11 Ton, prostej konstrukcji i wysokiej temperaturze powietrza przed sprężarką, z elektronicznym układem sterowania, pozwalającej na ciągły lot z prędkością ponaddźwiękową. Zbiorniki paliwa mieściły 17470 litrów paliwa T-6 co zapewniało zasięg 1250 km przy prędkości 2,35 macha Samolot w wersji przechwytującej posiada radar Sapfir-25 o zasięgu wykrywania 100 km i dobrych właściwościach przeciwzakłóceniowychSamolot MiG-25 stanowił jedną z najbardziej przełomowych konstrukcji w dziejach techniki lotniczej ZSRR. Zastosowano nowoczesne materiały i technologie, osiągi samolotu były bardzo wyśrubowane(co prawda lot z prędkością 3000 km/h mógł trwać tylko ok. 3 minuty) co w połączeniu z silnym radarem i naziemnymi środkami wykrywania dawało spore szanse zapobiec atakowi bombowców strategicznych. Samolot ma obecnie swojego kontynuatora w postaci MiG-31.